بیوگرافی حسین سحرخیز
حسین سحرخیز در ۲۵ تیر ۱۳3۷ در تهران به دنیا آمد. وی از سال 1354 به عنوان بازیگر به عرصه تئاتر وارد شد و از سال 1358 به جمع بازیگران تلویزیون ملحق شد و در سال 1372 وارد سینما شد. حسین سحرخیز از سال 68 تا 72 برای معالجه در خارج از کشور از عرصه فعالیت هنری دور بود. او در سال 1367 توانست کارگردانی یک مجموعه تلویزیونی به اسم آخرین روز تابستان شد و در طول فعالیت خود در تئاتر چند نمایش را کارگردانی کرد. سحرخیز همچنین در چندین جشنواره تئاتر فجر به عنوان داور و کارشناس حضور یافته است. همسر حسین سحرخیز خانم نرگس راسخ، طنزنویس است. حسین سحرخیز می گوید روی کارهایی که همسرم می نویسد فعالیت می کنیم تا بتوانیم فیلمنامه هایی را در قالب فیلم تلویزیونی، سریال و حتی سریال بنویسیم.
آیا گروه و تعریف خاصی از بازیگری و افراد شاغل در این عرصه دارید؟
بازیگری دایره المعارفی داشته و من آن را به صورت مخروطی می کشم که در آن افرادی هستند که در هر نقشی خودشان را بازی می کنند و به دلیل نداشتن توانایی تحلیل و اصولاً شناختی که در مورد آن ندارند فقط لباس عوض می کنند. در طبقه بالا بازیگرانی هستند که تیپ را اجرا می کنند و بالاتر از آنها افرادی بوده که شخصیتی با دانش و تحلیل و توجه به سبک را ایفا می کنند. سپس باید توجه داشت که کمدین ها در همه ژانرها می توانند نقش های خوبی را ایفا نمایند و من برای اینکه حق هیچکس را پایمال نکنم مصداقی صحبت نمی کنم. در بالای هرم هنرمندانی قرار دارند که شاید به اندازه انگشتان یک دست در دنیا باشند که یکی از آنها چاپلین می باشند.
به عنوان بازیگری که در هر سه بستر سینما، تلویزیون و تئاتر بوده ام، فکر می کنم تئاتر بیشتر فضای فرهنگی و هنری است و بحث ادبیات در آن بسیار مهم است و بحث فرهنگی در تئاتر بیشتر اهمیت دارد. بازیگرانی که در تئاتر فعالیت می کنند بیشتر به فکر فرهنگ هستند اگر بخواهم واضح بگویم، تماشاگر تئاتری وقتی می خواهد تئاتری را ببیند، ابتدا به دنبال نویسنده است، بعد کارگردان و در نهایت بازیگران. در صورتی که در سینما برعکس بوده و مخاطب ابتدا به سینما توجه می کند تا ببیند بازیگران فیلم چه افرادی هستند، سپس به کارگردان توجه می کند و فیلمنامه نویس زیاد اهمیتی نمی دهد و برای چند نفر مهم است. در واقع در تئاتر کاملاً متضاد هستند، در اصل برای تماشاگر تئاتر نویسنده اهمیت دارد و متن یک اثر از چه جهان بینی و ایده ای نشات می گیرد اما در سینما بعد سرگرمی اهمیت دارد و متاسفانه مسائل فرهنگی و هنری مطرح است و مسائل دیگر حاشیه ای می شوند.
با توجه به اینکه سابقه حضور در فیلم ها را دارید، وضعیت امروز سینمای ما را چطور ارزیابی می کنید؟ سینما شرایط خوبی ندارد و در اصل بارور و تأثیرگذار نمی باشد و بیشتر جنبه صنعتی آن لحاظ شده و وزن فرهنگی آن کم است. فقط در مقطعی جرقه ای از سوی افراد دلواپس می بینیم، اما در بیشتر موارد وزن فرهنگی ندارد و حتی گاهی ضد فرهنگی نیز شده است. گاهی جریاناتی مشکلاتی را در فرهنگ و ادبیات و زبان ما منتشر می کنند که خطرناک هستند.
با توجه به تسلط شما در بازیگری چرا پر کار نیستید؟
من چندین سال است که کارگردانی می کنم و چندین فیلم تلویزیونی برای شبکه های تلویزیونی تولید کرده ام. چند برنامه هم دارم که باید تولید شود اما از بازیگری دور نشدم، چون بازیگری شغل اصلی من بوده و عاشق آن هستم، اما سعی می کنم کاری نکنم. من حتی یک رستوران افتتاح کردم و از آن درآمد کسب می کنم در اصل من چیزی را می پذیرم که دوستش دارم و ارزشش را دارد.
آثار حسین سحرخیز
قلاده های طلا
چشمک
– کارناوال مرگ
دوئل
شب های تهران
اسکادران عشق
در سرزمینی دیگر
گردآوری: روبکا
