بیوگرافی بهرنگ علوی + عکس های بهرنگ علوی
بهرنگ علوی در 1 فروردین 1359 در بیمارستان آزادی تهران به دنیا آمد. بهرنگ علوی تنها فرزند یک خانواده سه نفره می باشد. پدرش رضا علوی فرهنگی، مدیر بازنشسته آموزش و پرورش و مادر او ناهید جعفری، مدیر شرکت مخابرات می باشد. او مجرد و دارای مدرک طراحی کامپیوتر و علاوه بر این فارغ التحصیل رشته بازیگری از اولین فارغ التحصیل موسسه فرهنگی هنری کارنامه می باشد.
بهرنگ علوی از کودکی علاقه زیادی به بازیگری پیدا کرد و بازیگری را در تئاتر مدرسه آغاز کرد. در نوجوانی با تئاتر مدرسه ای بهترین بازیگر منطقه 6 آموزش و پرورش و همچنین استان تهران شد. سپس در سال 1370 به طور رسمی و حرفه ای در تئاتر آدمک چوبی با کارگردانی جهانگیر طاهری انتخاب شد. بهرنگ علوی اولین تلاش خود را برای کار با ویدئو با مجموعه برنامه های دوربین مخفی با کارگردانی امیرحسین قهرایی آغاز کرد. پس از چند سال وقفه به دلیل تحصیل، دوباره به کار تئاتر پرداخت و شاگرد افرادی مثل محمد رحمانیان، حمید امجد، مهتاب نصیرپور، پرویز پرستویی، آتیلا پسیانی، رویا تیموریان، حبیب رضایی و پانته آ بهرام بود.
قسمتی از گفتگوی بهرنگ علوی
علوی در جواب به این سوال که ترجیح می دهد در کدام رسانه سینما، تئاتر و تلویزیون فعالیت کند گفت: دوست دارد در همه رسانه ها کار کند. مثلا خیلی از بزرگان و اساتید دو سه نسل قبل از ما هنوز معتقدند که تئاتر بهترین محیط برای یک بازیگر است. چون در آن زمان فضاهایی مانند کارگاه های آزاد در تئاتر وجود داشت که موفق شد بازیگران بزرگی را به جامعه هنری تحویل بدهد و با اینکه در آن زمان امکانات تئاتر بسیار کمتر از امروز بود، اما خیلی قدرت داشت. فاصله بین سینما و تلویزیون به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. زمانی بود که فیلم هایی با تولیدات بزرگ در سینماها نمایش داده می شد که ارزش تماشای تلویزیون را داشت. اما از آنجایی که دوربین ها داخل خانه ها آمدند و داستان ها در داخل خانه روایت می شد، تفاوت چندانی بین فیلم و سریال نیست. امروزه خیلی از کارگردانان بزرگ ما مثل آقای فرهادی و آقای شهبازی اغلب در فضای بسته داستان خود را تعریف می کنند.
علوی در پاسخ به این سوال که اکنون چه پیشنهادهایی از تلویزیون وجود دارد، گفت: در حال حاضر چندین پیشنهاد تلویزیونی دارم اما با احترام مردم منتظر ماندم تا در نقش ماندگار فرزین ادامه دهم. در هر حال توقع مردم بیشتر شده و باید با حساسیت بیشتری انتخاب نمایم. بهرنگ علوی گفت: می توانستم زودتر از آن مشهور شوم اما همیشه دوست داشتم با آثارم مشهور شوم. برخی از بازیگران دوست دارند اول معروف شوند و بعد کارشان، اما از همان ابتدا علاقه داشتم با کارم شناخته شوم و فقط تشنه اعتماد کارگردان هایی بوده که به من پیشنهاد نقش می دهند. برای فیلم دربند که نامزد نقش مکمل بودم آقای شهبازی به من اعتماد کرده و من سعی کردم پاسخ اعتماد ایشان را بدهم.
بهرنگ علوی گفت: یکی از اتفاق های جالبی که برای من افتاد، بازی سه گانه ای از نقش های سیاسی با سه تفکر متفاوت درباری (سریال معمای شاه)، آقازاده ( لانتوری) و یک عامل نفوذی میان مجاهدین خلق (فیلم امکان مینا) بود. هیچکدام شبیه هم نیستند.از زمانی که سیاستمداران در دنیای امروز مشهور شدند، تصمیم گرفتم نقش های سیاسی را بازی کنم که در آن سه نقش سیاسی با سه شخصیت متفاوت و سه ایدئولوژی را تجربه کرده ام و حالا بعد از نقش حسین فردوس علاقه بازی در نقش ترامپ را دارم.
گردآوری: روبکا
