انواع مختلفی از افزودنی ها در بتن برای افزایش عملکرد بتن استفاده می شود. افزودنی بتن به عنوان ماده ای غیر از سنگدانه، آب و سیمان اضافه شده به بتن تعریف می شود.
انواع افزودنی های بتن
افزودنی های بتن انواع مختلفی دارند و به شرح زیر می باشند:
- افزودنی های کاهش دهنده آب
- مواد افزودنی کند کننده
- مواد افزودنی تسریع کننده
- افزودنی بتن حباب هوا
- مواد افزودنی پوزولانی
- مواد افزودنی ضد رطوبت
- مواد افزودنی تشکیل دهنده گاز
- مواد افزودنی بازدارنده هوا
- مواد افزودنی بازدارنده انبساط سنگدانه های قلیایی
10)مواد افزودنی ضد شستشو
11) مواد افزودنی گروتینگ
12) مواد افزودنی بازدارنده خوردگی
13) مواد افزودنی باندینگ
14) مواد افزودنی قارچ کش، میکروب کش، حشره کش
15) مواد افزودنی رنگ آمیزی
موارد با کیفیتی از افزودنی های بتن را می توانید از شرکت بتن شیمی زرین خریداری کنید که عبارت اند از :
1. مواد افزودنی کاهنده آب
افزودنی های کاهنده آب، که برای به حداقل رساندن تقاضای آب در مخلوط بتن استفاده می شود. کارایی خاصیت مهم بتن است که با افزودن آب بهبود می یابد، اما اگر آب بیش از حد لازم اضافه شود، خواص مقاومت و دوام بتن تحت تأثیر قرار می گیرد.
علاوه بر افزایش کارایی، استحکام بتن و پیوند خوب بین بتن و فولاد را بهبود می بخشد، از ترک خوردگی، جداسازی، لانه زنبوری، خونریزی و غیره جلوگیری می کند. افزودنی های کاهنده آب به عنوان نرم کننده نیز نامیده می شوند و به سه نوع نرم کننده، متوسط طبقه بندی می شوند.
پلاستیسایزرها و فوق روان کننده ها. نرم کننده های معمولی تقاضای آب را تا 10% کاهش می دهند، نرم کننده های متوسط تا 15% تقاضای آب را کاهش می دهند در حالی که نرم کننده های فوق العاده تا 30% تقاضای آب را کاهش می دهند.
لیگنوسولفونات های کلسیم، سدیم و آمونیوم معمولاً جزو نرم کننده ها مورد استفاده قرار می گیرند. برخی از نسل جدید فوق روان کننده ها بر پایه پلیمر اکریلیک، پلی کربوکسیلات، چند کربوویلات اترها و غیره هستند.
تصویر 1 : افزودنی کاهنده آب
2. مواد افزودنی کند کننده
افزودنی های کندگیر سرعت هیدراتاسیون سیمان را در مرحله اولیه کاهش می دهند و زمان گیرش اولیه بتن را افزایش می دهند. اینها همچنین به عنوان کند کننده نامیده می شوند و به ویژه در مناطق با دمای بالا که بتن به سرعت گیر می کند استفاده می شود. گیرش سریع در برخی شرایط ممکن است منجر به ناپیوستگی در ساختار، اتصال ضعیف بین سطوح، ایجاد حفره های غیر ضروری در بتن و غیره شود.
کندگیرها برای رفع این نوع مشکلات مفید هستند. ماده افزودنی کندگیر که معمولاً استفاده می شود سولفات کلسیم یا گچ است. نشاسته، فراورده های سلولزی، قند معمولی، نمک اسیدها برخی دیگر از کندکننده ها هستند.
بیشتر افزودنی‌های کاهنده آب به عنوان مواد افزودنی کندکننده نیز عمل می‌کنند و به آنها نرم‌کننده‌های کندکننده می‌گویند.
تصویر 2 : افزودنی کند گیر (گچ)
3. مواد افزودنی تسریع کننده
برای کاهش زمان گیرش اولیه بتن از افزودنی های تسریع کننده استفاده می شود. آنها فرآیند مرحله اولیه سخت شدن بتن را تسریع می کنند از این رو به آنها تسریع کننده نیز می گویند. این شتاب دهنده ها همچنین با افزایش سرعت هیدراتاسیون، مقاومت بتن را در مراحل اولیه آن بهبود می بخشد.
سخت شدن زودهنگام بتن در چندین موقعیت مانند حذف زود هنگام قالب، مدت زمان کمتر عمل آوری، تعمیرات اضطراری، برای ساخت و سازها در مناطق با دمای پایین و غیره مفید است. سیلیکاژل ریز تقسیم شده و غیره. کلرید کلسیم یک مخلوط تسریع کننده ارزان و رایج است.
4. افزودنی بتن حباب هوا
افزودنی های حباب هوا یکی از مهم ترین اختراعات در فناوری بتن است. وظیفه اصلی آنها افزایش دوام بتن در شرایط انجماد و ذوب است. هنگامی که این مواد افزودنی به مخلوط بتن اضافه می شوند، میلیون ها حباب هوای غیر ادغام شونده در سراسر مخلوط ایجاد می کنند و خواص بتن را بهبود می بخشند.
حباب هوا در بتن همچنین کارایی بتن را بهبود می بخشد، از جداشدن و خونریزی جلوگیری می کند، وزن واحد و مدول الاستیسیته بتن را کاهش می دهد، مقاومت شیمیایی بتن را بهبود می بخشد و میزان سیمان یا ماسه یا آب در بتن را کاهش می دهد.
مواد افزودنی حباب عبارتند از رزین vinsol، darex، Teepol، Cheecol و غیره. این افزودنی ها در واقع از رزین های چوب طبیعی، نمک های قلیایی، چربی ها و روغن های حیوانی و گیاهی و غیره ساخته شده اند.
تصویر 3 : اثر انجماد و ذوب روی بتن
5. مواد افزودنی پوزولانی
افزودنی های پوزولانی برای تهیه مخلوط بتن متراکم استفاده می شود که برای سازه های نگهدارنده آب مانند سدها، مخازن و غیره مناسب است. آنها همچنین گرمای هیدراتاسیون و انقباض حرارتی را کاهش می دهند.
بهترین مواد پوزولانی در مقادیر بهینه بهترین نتایج را می دهد و از بسیاری از خطرات مانند واکنش سنگدانه های قلیایی، شستشو، حمله سولفات و غیره جلوگیری یا کاهش می دهد.
مواد پوزولانی که به عنوان افزودنی استفاده می شوند طبیعی یا مصنوعی هستند. مواد پوزولانی طبیعی عبارتند از خاک رس، شیل، توف های آتشفشانی، پومیسیت و غیره و پوزولان های مصنوعی موجود عبارتند از خاکستر بادی، دود سیلیس، سرباره کوره بلند، خاکستر پوسته برنج، سرخی و غیره.
تصویر 4: خاکستر بادی
6. مواد افزودنی ضد رطوبت
عایق رطوبتی یا افزودنی های ضد آب برای نفوذناپذیر ساختن سازه بتن در برابر آب و جلوگیری از نم روی سطح بتن استفاده می شود. آنها علاوه بر خاصیت ضد آب، در مراحل اولیه سخت شدن بتن نیز مانند شتاب دهنده عمل می کنند.
مواد افزودنی ضد رطوبت به صورت مایع، پودر، خمیر و غیره در دسترس هستند. ترکیبات اصلی این افزودنی ها سولفات آلومینیوم، کلرید آلومینیوم سولفات روی، کلرید کلسیم، سیلیکات سودا و غیره هستند که پرکننده های منافذ فعال شیمیایی هستند.
تصویر 5 : بتن ریزی زیر آب
7. مواد افزودنی تشکیل دهنده گاز
پودر آلومینیوم، کربن فعال، پراکسید هیدروژن معمولاً از مواد افزودنی شیمیایی تشکیل دهنده گاز استفاده می شود. هنگامی که مواد افزودنی تشکیل دهنده گاز اضافه می شود، با هیدروکسید حاصل از هیدراتاسیون سیمان واکنش داده و حباب های کوچکی از گاز هیدروژن در بتن ایجاد می کند.
محدوده تشکیل حباب ها در بتن به عوامل زیادی مانند مقدار افزودنی، ترکیب شیمیایی سیمان، دما، ظرافت و غیره بستگی دارد. حباب های تشکیل شده به بتن کمک می کند تا با مشکلات نشست و خونریزی مقابله کند.
برای تهیه بتن سبک نیز از مواد افزودنی تشکیل دهنده گاز استفاده می شود. برای مقاصد ته نشینی و مقاومت در برابر خونریزی، از مقدار کمی از مواد افزودنی تشکیل دهنده گاز که عموماً 5/0 تا 2 درصد وزنی سیمان است استفاده می شود. اما برای ساخت بتن سبک وزن بیشتر به طور کلی 100 گرم در هر کیسه سیمان توصیه می شود.
8. مواد افزودنی بازآموزی هوا
از افزودنی های هواگیر برای حذف هوای اضافی از حفره های بتن استفاده می شود. گاهی اوقات سنگدانه ها ممکن است گاز را به داخل بتن رها کنند و هوای وارد شده بیشتر از حد نیاز است که این نوع افزودنی ها مفید هستند.
برخی از مواد افزودنی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از تروبوتیل فسفات، سیلیکون ها، الکل های نامحلول در آب و غیره.
9. مواد افزودنی جلوگیری از انبساط سنگدانه های قلیایی
انبساط سنگدانه قلیایی در بتن با واکنش قلیایی سیمان با سیلیس موجود در سنگدانه ها اتفاق می افتد. یک ماده ژل مانند ایجاد می کند و باعث انبساط حجمی بتن می شود که ممکن است منجر به ترک خوردن و از هم پاشیدگی شود.
استفاده از افزودنی های پوزولانی از واکنش قلیایی-دانه جلوگیری می کند و در برخی موارد افزودنی های حباب کننده هوا نیز مفید هستند. مواد افزودنی معمولاً برای کاهش خطر واکنش سنگدانه های قلیایی، پودر آلومینیوم و نمک های لیتیوم هستند.
تصویر 6 : اثر واکنش سنگدانه قلیایی بر بتن
10. مواد افزودنی ضد شستشو
افزودنی های ضد شستشو در بتن به ویژه برای سازه های بتن زیر آب استفاده می شود. از مخلوط بتن در برابر شسته شدن تحت فشار آب محافظت می کند. انسجام بتن را بهبود می بخشد. این نوع افزودنی ها از لاستیک های طبیعی یا مصنوعی، غلیظ کننده های سلولزی و غیره تهیه می شوند.
11. مواد افزودنی گروتینگ
مواد افزودنی گروتینگ به مواد دوغاب اضافه می شود تا خواص دوغاب را با توجه به نیاز دوغاب بهبود بخشد. گاهی اوقات نیاز به دوغاب گیر سریع و گاهی نیاز به دوغاب آهسته گیر است تا در شکاف ها یا شکاف های عمیق پخش شود.
از این رو، افزودنی های مختلفی بر اساس موقعیت به عنوان افزودنی دوغاب استفاده می شود. شتاب دهنده هایی مانند کلرید کلسیم، تری اتانول آمین و غیره به عنوان افزودنی دوغاب در زمانی که قرار است دوغاب به سرعت فشرده شود استفاده می شود.
به طور مشابه از کندکننده هایی مانند اسید موسیک، گچ و غیره برای کاهش زمان گیرش دوغاب استفاده می شود. مواد افزودنی تشکیل دهنده گاز مانند پودر آلومینیوم به مواد دوغاب اضافه می شود تا ته نشین شدن پی ها را خنثی کند.
تصویر7 : گروتینگ
12. مواد افزودنی جلوگیری از خوردگی
خوردگی فولاد در سازه بتن آرمه عمومی است و زمانی که سازه در معرض آب شور، دودهای صنعتی، کلریدها و غیره قرار گیرد شدید است. برخی از مواد افزودنی جلوگیری از خوردگی مورد استفاده در بتن مسلح عبارتند از بنزوات سدیم، نیترات سدیم، نیتریت سدیم و غیره.
تصویر8 : خوردگی فولاد در بتن
13. مواد افزودنی پیوند
از افزودنی های باندینگ برای ایجاد پیوند بین سطوح بتن قدیمی و تازه استفاده می شود. به طور کلی، اگر بتن تازه روی سطح بتن سخت شده ریخته شود، به دلیل اتصال ضعیف با سطح قدیمی، احتمال شکست سطح بتن تازه وجود دارد.
برای استحکام بیشتر پیوند، مواد افزودنی پیوندی به سیمان یا ملات دوغاب اضافه می شود که درست قبل از قرار دادن بتن تازه روی سطح بتن اعمال می شود.
از این نوع افزودنی ها برای روکش های روسازی، کف سازی روی سقف، تعمیرات و غیره استفاده می شود. افزودنی های باندینگ امولسیون های آب هستند و از لاستیک طبیعی، لاستیک های مصنوعی، پلیمرهایی مانند پلی وینیل کلراید، پلی وینیل استات و غیره ساخته می شوند.
14. مواد افزودنی قارچ کش، میکروب کش، حشره کش
برای جلوگیری از رشد باکتری ها، میکروب ها، قارچ ها بر روی سازه های بتنی سخت شده، توصیه می شود مخلوط دارای خواص قارچ کش، میکروب کش و حشره کش باشد. این ویژگی را می توان با افزودن مواد افزودنی مانند فنل های پلی هالوژنه، ترکیبات مس و امولسیون های دیلدرن و غیره ایجاد کرد.
تصویر9 : بتن متاثر از قارچ
15. مواد افزودنی رنگ آمیزی
افزودنی های رنگی رنگدانه هایی هستند که در بتن تمام شده رنگ ایجاد می کنند. مواد افزودنی مورد استفاده برای تولید رنگ نباید بر مقاومت بتن تأثیر بگذارد. معمولاً در آسیاب گلوله ای مواد افزودنی رنگی به سیمان اضافه می شود، سپس سیمان رنگی به دست می آید که می توان از آن برای ساخت بتن رنگی استفاده کرد. برخی از افزودنی های رنگ آمیزی و رنگ های حاصل از آنها در جدول زیر آمده است.
تصویر 10: بتن رنگی
پایان رپورتاژ اگهی
