مضامین مناجات العارفین (+متن دعا و ترجمه)

مناجات العارفین,متن مناجات عارفین,ترجمه مناجات عارفین

عجز انسان از معرفت کنه ذات و صفات الهی از مضامین مناجات العارفین می باشد

مضامین مناجات العارفین

مناجات العارفین یا مناجات خداشناسان، از مناجات‌های پانزده گانه است که از امام سجاد (ع) نقل شده است.

آموزه های مناجات العارفین

√ عجز و ناتوانی انسان از معرفت کنه ذات و صفت های الهی.

√ ارتباط بین معرفت به خدا و محبت به او.

√ عشق به خداوند به صورت جامع و تمام از لوازم محبت خداوند.

√ مقامات عالی عشق به خدا مایه امید انسان و ایجاد انگيزه برای رسیدن به مقامات اولیای الهی.

√ تقاضای برطرف شدن حجاب و پرده از برابر دیدگان انسان تا حقیقت ها را عینا مشاهده کند و شک و ریبه از دل زایل شود.

√ تقاضای محبتی از خداوند که ریشه در اعماق وجود دوانده باشد.

√ تقاضای معرفتی که سبب شرح صدر بشود.

زمان قرائت مناجات عارفین

علامه مجلسی زمان قرائت مناجات عارفین را روز سه شنبه تعيين نموده است.

متن عربی مناجات العارفین

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

إِلٰهِى قَصُرَتِ الْأَلْسُنُ عَنْ بُلُوغِ ثَنائِكَ كَما یَلِیقُ بِجَلالِكَ، وَعَجَزَتِ الْعُقُولُ عَنْ إِدْراكِ كُنْهِ جَمالِكَ، وَانْحَسَرَتِ الْأَبْصارُ دُونَ النَّظَرِ إِلىٰ سُبُحاتِ وَجْهِكَ، وَلَمْ تَجْعَلْ لِلْخَلْقِ طَرِیقاً إِلَىٰ مَعْرِفَتِكَ، إِلّا بِالْعَجْزِ عَنْ مَعْرِفَتِكَ.

إِلٰهِى فَاجْعَلْنا مِنَ الَّذِینَ تَرَسَّخَتْ أَشْجارُ الشَّوْقِ إِلَیْكَ فِى حَدائِقِ صُدُورِهِمْ، وَأَخَذَتْ لَوْعَةُ مَحَبَّتِكَ بِمَجامِعِ قُلُوبِهِمْ، فَهُمْ إِلَىٰ أَوْكارِ الْأَفْكارِ یَأْوُونَ، وَفِى رِیاضِ الْقُرْبِ وَالْمُكاشَفَةِ یَرْتَعُونَ، وَمِنْ حِیَاضِ الْمَحَبَّةِ بِكَأْسِ الْمُلاطَفَةِ یَكْرَعُونَ؛

وَشَرائِعَ الْمُصافاةِ یَرِدُونَ، قَدْ كُشِفَ الْغِطاءُ عَنْ أَبْصارِهِمْ، وَانْجَلَتْ ظُلْمَةُ الرَّیْبِ عَنْ عَقَائِدِهِمْ وَضَمَائِرِهِمْ، وَانْتَفَتْ مُخَالَجَةُ الشَّكِّ عَنْ قُلُوبِهِمْ وَسَرَائِرِهِمْ، وَانْشَرَحَتْ بِتَحْقِیقِ الْمَعْرِفَةِ صُدُورُهُمْ، وَعَلَتْ لِسَبْقِ السَّعَادَةِ فِى الزَّهَادَةِ هِمَمُهُمْ، وَعَذُبَ فِى مَعِینِ الْمُعَامَلَةِ شِرْبُهُمْ، وَطَابَ فِى مَجْلِسِ الْأُنْسِ سِرُّهُمْ، وَأَمِنَ فِى مَوْطِنِ الْمَخَافَةِ سِرْبُهُمْ، وَاطْمَأَنَّتْ بِالرُّجُوعِ إِلَىٰ رَبِّ الْأَرْبابِ أَنْفُسُهُمْ؛ وَتَیَقَّنَتْ بِالْفَوْزِ وَالْفَلَاحِ أَرْواحُهُمْ، وَقَرَّتْ بِالنَّظَرِ إِلَىٰ مَحْبُوبِهِمْ أَعْیُنُهُمْ، وَاسْتَقَرَّ بِإِدْرَاكِ السُّؤْلِ وَنَیْلِ الْمَأْمُولِ قَرارُهُمْ، وَرَبِحَتْ فِى بَیْعِ الدُّنْیا بِالْآخِرَةِ تِجَارَتُهُمْ.

إِلٰهِى مَا أَلَذَّ خَواطِرَ الْإِلْهامِ بِذِكْرِكَ عَلَى الْقُلُوبِ! وَمَا أَحْلَى الْمَسِیرَ إِلَیْكَ بِالْأَوْهامِ فِى مَسالِكِ الْغُیُوبِ! وَمَا أَطْیَبَ طَعْمَ حُبِّكَ! وَمَا أَعْذَبَ شِرْبَ قُرْبِكَ، فَأَعِذْنا مِنْ طَرْدِكَ وَ إِبْعادِكَ، وَاجْعَلْنا مِنْ أَخَصِّ عَارِفِیكَ، وَأَصْلَحِ عِبَادِكَ، وَأَصْدَقِ طَائِعِیكَ، وَأَخْلَصِ عُبَّادِكَ، یَا عَظِیمُ یَا جَلِیلُ، یَا كَرِیمُ یَا مُنِیلُ، بِرَحْمَتِكَ وَمَنِّكَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.

مناجات العارفین,مضامین مناجات العارفین,متن عربی مناجات عارفین

تقاضای معرفتی که سبب شرح صدر بشود از مضامین مناجات العارفین می باشد

ترجمه مناجات العارفین

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش دائمی است؛

خدایا، زبان ها از ادای ثنایت آنچنان که شایسته عظمت توست کوتاه است و خردها از درک ژرفای جمالت ناتوان است و دیده ها از تماشای بزرگی های ذاتت درمانده است، برای خلق راهی به طرف شناسایی ات جز ناتوانی از شناختت قرار ندادی،

خدایا ما را از کسانی قرار ده که شاخسارهای اشتیاق به سویت در بوستان های سینه هایشان استوار و پابرجا شده است و سوز عشقت در کانون دل هایشان برافروخته، از این روی به آشیانه اندیشه های والا جای گیرند و در گلستان قرب و مکاشفه ات می گردند و از حوض های محبّتت با جام ملاطفت می نوشند؛

و در کنار نهرهای صفا وارد میشوند ، درحالی که پرده از دیدگانشان برداشته شده و تاریکی دودلی از باورها و ضمایرشان زدوده گشته و خلجان شک از دل ها و باطنشان بیرون رفته و سینه هایشان با تحقّق معرفت، گشوده شده و همّتشان برای سبقت گرفتن در میدان خوشبختی بر اثر زهد، بلندی گرفته و نوشیدنشان در چشمه زلال کردار، گوارا شده و باطنشان در مجلس انس، پاکیزه گشته و راهشان در جای ترسناک، ایمنی یافته و جانشان با رجوع به رب الارباب، اطمینان یافته؛

و ارواحشان به نیک بختی و رستگاری، یقین یافته و دیدگانشان با نظر به محبوبشان، روشنی گرفته و آرامششان با دریافت خواهش و رسیدن به آرزو، استقرار یافته و تجارتشان در فروش دنیا به آخرت پرسود بوده،

خدایا، چه لذّت بخش است در دل ها خاطرات الهام گرفته از یادت و چقدر شیرین است پویش به طرف تو با مرکب افکار در راههای پنهان و طعم عشقت چه خوش و شربت مقام قربت چقدر گوارا است، پس ما را از راندن و دور کردنت پناه ده و از خاص ترین عارفانت و شایسته ترین بندگانت و راست گوترین فرمان برانت و بااخلاص ترین پرستندگانت قرار داده، ای بزرگ، ای باشکوه، ای گرامی، ای بخشنده، به مهربانی ات ای مهربان ترین مهربانان.

 

منبع: بیتوته