نام و نام خانوادگی | بهناز جعفری |
زمینه فعالیت | سینما و تلویزیون |
تولد | ۱۳۵۳ |
ملیت | ایرانی |
پیشه | بازیگر |
سالهای فعالیت | ۱۳۷۳ تاکنون |
بهناز جعفری (زاده ۱۳۵۳، تهران) بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون ایران است.
بهناز جعفری فارغالتحصیل رشته ادبیات نمایشی از دانشگاه آزاد اسلامی است. اولین فیلم او که در نقش کوتاهی حضور داشت روسری آبی در سال ۱۳۷۳ بود.
او برای بازی کوتاهش در فیلم «خانهای روی آب»،ساخته بهمن فرمان آرا از بیستمین جشنواره فیلم فجر، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مکمل زن را گرفت. او همچنین در نمایش شب هزار و یکم بهرام بیضایی بازی کرده است.
گفتگو با بهناز جعفری
بازیگری جدیترین مقوله زندگی بهناز جعفری است. این موضوع را نهتنها از نقشآفرینیهایش در قاب تلویزیون یا پرده سینما بلکه از خلال صحبتهایش هم میتوان فهمید. این موضوع برایش تعارفبردار نیست، برای همین هم وقتی در سال93 از زبان پزشکش شنید که به بیماری اماس مبتلا شده، خم به ابرو نیاورد و مصمم فعالیتهایش را دنبال کرد. او یکی از سختترین نمایشهای زندگیاش «اتاق ورونیکا» را در این ایام بازی کرد و از پای ننشست. بهناز جعفری که این روزها پاسداشت 20سال فعالیت او نیز در چهارسو برگزار شد، از آن دست بازیگرانی است که همهجوره برای نقشهایش زحمت میکشد.
بهناز جعفری فارغالتحصیل رشته ادبیات نمایشی از دانشگاه آزاد اسلامی است
اگر نترسم، کار هنری را باختهام!
بهناز جعفری: انرژیای که در تئاتر کسب میکنم با هیچ کار دیگری قابل قیاس نیست. من هم به همان تئوری تکراری اعتقاد دارم که میگویند تئاتر راست و سینما دروغ محض است. من همیشه در تئاتر ریکاوری شدم و خودم را پیدا کردم. پیدا کردن شخصیتی که قرار است در تئاتر آن را بازی کنم، آشنا شدن با این شخصیت و قرار گرفتن در نقش او، تجربه بسیار خوبی برایم است. در برابر دوربین در مدیوم سینما یا تلویزیون، فرصت کوتاهی است که فقط میتوان به آرشیو کتابخانهای مغز رجوع کرد. طوری که همه چیز در یک پلان گرفته شود و میرویم برای پلان بعدی. اما تئاتر اینطور نیست، اگر میتوانستم همیشه و تا آخر عمرم در تئاتر میماندم زیرا امنیت عجیب و غریبی در تئاتر احساس میکنم. هنوز سر فیلمبرداری که میروم میترسم حتی اجرای اول نمایشها هم برایم کمی ترسآور است. تا پیله نقش باز شود و بتوانی خودت را پیدا کنی ترسناک است اما به نظرم اتفاق این ترس قشنگ است. اگر روزی نترسم، کل کار و زندگی هنریام را باختهام.
بهناز جعفری برای بازی در فیلم «خانهای روی آب»، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مکمل زن را گرفت
در برابر اماس گارد نگرفتم
بهناز جعفری: اولین برخورد من با اماس طوری بود که اصلا سر و صدا نکردم و واکنش هیجانی خاصی نشان ندادم. فکر میکنم لحظه اول شنیدن این خبر برای همه آدمها حتی به لحاظ شیمی بدن، لحظه خاصی است و معمولا واکنش بهت و ناباوری نشان میدهد، اما من خیلی راحت و حتی تا حدی خنثی برخورد کردم. دکتر گفت که به اماس مبتلا هستی و من گفتم عه؟ من هیچ گاردی در برابر اماس نگرفتم و واکنش عجیب و غریبی نداشتم که بگویم ای داد، ای هوار! آن را پذیرفتم و برای درمان اقدام کردم.
رسیدن به قله، امکانپذیر اما آهستهتر
بهناز جعفری: تا قبل از این، آنچه از اماس در ذهنم داشتم، آدمهایی بودند که ویلچرنشین و واکر به دست و ناتوان هستند. اما اولین کسی که بعد از شنیدن ابتلایم به اماس به ذهنم خطور کرد، آقای علیرضا کوشکجلالی بود که میدانم سالهاست با اماس زندگی میکند. ایشان همیشه بسیار خوشروحیه و خندان است و مستمر کار تئاتر را انجام میدهد. همین تصویر از آقای کوشک جلالی به من نشان داد که اماس حتما با ناتوانی و از کارافتادگی نیست. برای مبتلایان به اماس رسیدن به قله امکانپذیر است اما آهستهتر از بقیه.
زندگی با اماس هم جریان دارد
بهناز جعفری: وقتی درمان و تزریق کورتون را شروع کردم، فهمیدم که درباره این بیماری بیاطلاع و کمدانش هستم. به نظرم کلمه اماس کمی مهیبتر از خود بیماری است و معمولا با شنیدن اسم این بیماری ترس ایجاد میشود. در طول اولین روزهای درمانم، دیدم که پرستاران چقدر راحت از اماس حرف میزنند و آن را یک بیماری هولناک غیرقابل درمان نمیدانند. همه بگو و بخند میکردند و روند درمان را توضیح میدادند. هیچکس از یک موضوع هیولایی صحبت نمیکرد و حتی یکی از پرستاران برایم تعریف کرد که خودش هم از سالها پیش به اماس مبتلاست و دو بار هم زایمان کرده است. دیدم زندگی با اماس هم جریان دارد و فقط باید روی بعضی مسائل مثل استرس کنترل داشته باشم.
اماس مثل اثر انگشت، خاص است
بهناز جعفری: از آنجا که فکر میکردم دانشم درباره اماس کم است از یکی از دوستانم که در شهر کتاب فعالیت میکند، خواستم که هرچه کتاب درباره اماس وجود دارد برایم بیاورد. سه کتابی که در اینستاگرام معرفی کردم را خواندم و اطلاعات بیشتری کسب کردم. جالب است که نویسنده کتاب «از اماس تا سلامتی» خودش هم درگیر این ماجراست و از زبان خود برای خوانندگان نوشته است. در همین کتابها بود که اطلاعات زیادی به دست آوردم و فهمیدم که اماس مثل اثر انگشت است و به تعداد آدمها انواع مختلف اماس وجود دارد. به همین ترتیب ممکن است نوع بیماری یک فرد با فرد دیگر متفاوت باشد و برای افراد مختلف یکسان نیست.
اگر بگویند اماس را از زندگیات میگیریم، ناراحت میشوم
بهناز جعفری: در طول درمان، کمکم متوجه شدم نسبت به ماجرایی اشراف پیدا میکنم که اصلا شاید لازم بوده که این اتفاق بیفتد. یعنی برای من که یک آدم پراسترس، پرخاشگر، تند و سریع و بداخلاق هستم، حالت نرمال همین آرام و کندتر بودن است. وقتی اماس باعث شد کمی آهستهتر راه بروم، طمأنینه بیشتری داشته باشم، نفس عمیق بکشم، روی اعصاب و استرسم کنترل داشته و زندگی آرامتری داشته باشم، با خودم فکر کردم اصلا نکند زندگی نرمال همین است و من زیادی تند و سریع بودم. شعار نمیدهم اما اگر بگویند اماس را از زندگیات میگیریم و به قبل برگرد، شاید ناراحت شوم چون دوستش دارم.
بهناز جعفری، بیشک یکی از سختکوشترین بازیگران تئاتر است
اماس مرا آرامتر کرده است
بهناز جعفری: اماس من را آرامتر کرده و چشم دلم را باز کرده است. من از چشم سر به چشم دل رسیدم. همین که به خود خویشتنم آگاه شدم برایم اتفاق بسیار جالبی بوده است. هیچکسی، هیچ کتابی، هیچ انسان فرهیختهای و هیچ نقشی نتوانست چنین تاثیری روی من بگذارد؛ جز همین اعصاب بدنم که خودشان را تخریب میکنند. این اتفاق باید در وجود و بدن من بیفتد که آگاهی پیدا کنم و چشم دلم باز شود. این است که از این اتفاق خیلی لذت بردم و بسیار روی زندگی شخصیام تاثیر گذاشت.
بازیگری جدیترین مقوله زندگی بهناز جعفری است
سختترین تئاتر زندگیام را با ام اس بازی کردم
بهناز جعفری: اماس نتوانسته روی حرفه من تاثیر بگذارد تا آنجا که در دوران بیماری سختترین تئاتر زندگیام یعنی «اتاق ورونیکا» را بازی کردم و کسی شک نکرد که ممکن است بیمار باشم. تنها چیزی که وجود داشت این بود که به مچبندهایم نیاز داشتم چون نمیتوانستم زیاد روی پاهایم تکیه کنم و باید استراحت میکردم. گاهی اوقات نمیتوانم تخمین بزنم که این پای عزیز من را تا آنطرف خیابان یاری میکند یا نه، اما هیچکدام اینها جلوی فعالیتم را نگرفت.
بهناز جعفری، با همه توانش تلاش میکند در این عرصه خوش بدرخشد
تصاویر بهناز جعفری
تصاویر بهناز جعفری
عکس های بهناز جعفری