متن ترانه امید اگر مانده بودی از هما میرافشار

 متن شعر امید مانده بودی اگر نازنینم

هما همایون (میرافشار)، شاعر و ترانه‌سرای ایرانی است.در سوم اسفند ۱۳۲۵ در تهران متولد شد. وی سرودن شعر را در سال‌های دبیرستان آغاز کرد.وی دارای دو فرزنداست.هما میرافشار با خوانندگان معروف ایرانی همکاری داشته‌است. ترانه‌های هما میرافشار دارای سبکی خاص هستند. هما میرافشار در این سال‌ها دو کتاب با نام‌های «گلپونه‌ها» و «آلاله‌ها» منتشر کرده‌است. وی هم‌اکنون ساکن لس آنجلس، کالیفرنیا است.

  

اگر مانده بودی تو را تا به عرش خدا می رساندم

اگر مانده بودی تو را تا دل قصـه هـا مـی کشاندم

اگر با تـو بـودم بـه شب های غربت که تنها نبودم

اگر مانده بودی ز تو می نوشتم تو را می سرودم

مانده بـودی اگـر نازنـیـنـم زنـدگی رنگ و بــوی دگـر داشت

این شب سرد وغمگین غربت باوجود تو رنگ سحر داشت

با تو این مرغک پر شکـسته مانده بـودی اگر بال و پر داشت

با تو این مرغک پر شکـسته مانده بـودی اگر بال و پر داشت

با تو بیمی نبودش ز طوفان مانده بودی اگر همسفر داشت

هستیم را به آتش کشیدی سوختم من ندیدی ندیدی

با تو دریا پر از دیدنی بود شب ستاره گلی چیدنی بود

خاک تن شسته در موج باران در کنار تو بوسیدنی بود

بعد تو خشم دریا و ساحل بعد تو پای من مانده در گل

مانده بودی اگـر مـوج دریـا تـا ابـد هـم پـر از دیـدنی بود

با تـو و عشق تو زنده بودم بعد تو من خـودم هـم نبـودم

بهترین شعر هستی رو با تو مانده بودی اگر می سرودم